کد مطلب:26898 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:20

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

چگونه ميتوان بدون اعتقاد ديني سلوك عرفاني داشت؟

اگر منظور از سلوك عرفاني رياضت باشد، مانند: مرتاضان، بله طي كردن اين راه بدون اعتقاد ديني ممكن است; چنانچه خيلي از مرتاضان كه اعتقاد ديني نيز ندارند، با رياضت به اهداف خود رسيدهاند; هر چند كه اين عمل از نظر شرعي، عقلي ناپسند است (البته، در قلمرو دين، برخي اعمال مانند روزه گرفتن به نوعي رياضت است، كه اين رياضت بدون افراط و تفريط و توأم با حكمت است، و براي انسانسازي است; كه اين رياضت با رياضت مذموم كاملاً جدا است)

و اگر مراد از سلوك عرفاني، طي كردن راههاي تعالي و تقرب الهي است، بدون ترديد پيمودن راههاي سعادت واقعي و قرب الهي بدون اعتقاد ديني امكانپذير نيست.

خداوند متعال، ميفرمايد: قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّه...;(آل عمران،31) بگو: اگر خدا را دوست ميداريد، از من پيروي كنيد! تا خدا (نيز) شما را دوست بدارد... .

اين آية شريفه تصريح دارد كه، راه دوستي و نزديكي به خداوند تبعيت از رسول خدا9 است; و تبعيت از آن حضرت، تبعيت از دين و آئين او است. به تعبير ديگر، اين كه پذيرش بندگان از سوي خداوند و راه دوستي و نزديكي بندگان به خداوند منوط به تبعيت از پيامبر9 و دين او شده است ميفهميم، سير و سلوك كه نهايت آن تقرب به درگاه الهي است، بدون قرآن و سنت و عقل كه مجموعاً دين خدا را تشكيل ميدهند، قابل تحقق نيست.(ر.ك: تفسير نمونه، آيتالله مكارم شيرازي و ديگران، ج 2، ص 384ـ387، دارالكتب الاسلامية.)